به نقل از «ایرنا»

نابینایان بوشهر: چشم دل باز کن که آن بینی

تاریخ انتشار: ۲۳ مهر ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۶۱۹۱۵۰۳

به گزارش خبرنگار ایرنا، شاید این بیت شعر هاتف اصفهانی که گفته" چشم دل باز کن که جان بینی   آنچه نادیدنی است آن بینی" گویای حال دل افراد نابینا است که از نحوه برداشتی که جامعه از توانمندی های آنها دارد، گله مند هستند.

نابینایان با چشمان به ظاهر بسته اما با چشم دل به مانند سایر افراد جامعه و شاید دقیق‌تر، تپیدن قلب زندگی و نبض طبیعت را خیلی خوب احساس می‌کنند و در زلال شعور و صفای فطرت خدایی جلال و جمال پروردگار را می‌نگرند.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

آنان با استفاده از حواس چهارگانه خود با همه کس و همه چیز سخن می‌گویند و عصای سفید آنان همچون پرچمی به نشان استقلال در دستشان  به حرکت در می‌آید تا بتوانند توانی که خداوند به آنها ارزانی داشته را به تماش، تامل و تفکر دیگران بگذارند.

 اگر بخواهیم فقط یک روز را بدون باز کردن چشم‌هایمان شروع کنیم به طور قطع  انجام ساده‌ترین کارها برایمان سخت است اما می‌شود آن روز را تصور کرد؛ چنین تصوری کمک می‌کند تا اگر کاسبیم راه کم توان یا نابینایی را در پیاده رو سد نکنیم؛ اگر مسئولیم در نهاد زیر نظرمان به مناسب سازی دقت کنیم؛ اگر سوار بر خودرویی هستیم مواظب عصاهای سفید باشیم و هرجای دیگری که هستیم بدانیم هرکسی با هر شرایطی حق حضور و برخورداری از یک زندگی عادی را دارد و نباید با رفتارهای ناآگاهانه آنها را طرد یا حق اجتماعی و شهروندی محروم کرد.

هرچند معلولیت یک نقص است اما این طبیعت انسان است که راهی برای رهایی از این محدودیت بیابد و آن چیزی که در این مسیر سخت بیش از هر چیز به آن نیاز دارد به طور حتم نگاه‌های ترحم آمیزی نیست که زمینه وابستگی و ضعف را برای افراد نابینا فراهم می کند، بلکه این افراد به باور تونایی‌ها و همراهی خانواده و جامعه نیاز دارند تا بتوانند سهم خود را از این دنیا بگیرند.

پیام اصلی روز عصای سفید شنیدن صدای نابینایان و درک مطالبات به حق آنها برای دستیابی به یک زندگی سالم و پویا است، روزی است که به همه ما انسان‌های سالم یادآوری می‌کند شهروندانی هستند که ایجاد برخی موانع از جمله نگاههای ترحم آمیز و سد معبرها از سوی جامعه، استقلال را از آنها می‌گیرید.

۲۳  مهر ماه مصادف با ۱۵ اکتبر  از سوی سازمان آموزشی، علمی و فرهنگی ملل متحد (یونسکو)  به عنوان روز جهانی عصای سفید نامگذاری شده و شورای جهانی نابینایان در سال ۱۹۵۰ میلادی قانون عصای سفید را تصویب کرد تا فرصتی باشد که صدای عدالت خواهی افراد نابینا بیش از پیش شنیده ‌شود و فعالان امور نابینایان تلاش می‌کنند تا این روز را  به عنوان سمبل هویت اجتماعی این افراد معرفی کنند به همین مناسبت  فرصتی پیش آمده تا با تعدادی از روشندلان این استان به گفت و گو بنشینیم.

ضرورت تامین حق زندگی

امروز جامعه روشندلان از نابینایی خود رنج نمی‌برند چون خداوند در کنار این معلولیت،توانایی‌های زیادی به آنها داده و حضور موفق آنها در عرصه‌های مختلف گواهی بر این مدعا است اما آنچه این قشر را از جامعه رنجور و خسته کرده همین محدودیت‌هاست که منجر به گرفتن حق زندگی از این افراد شده است.

علی شاکر لیسانس مشاوره یکی از نابینایان بوشهری است که به اعتقاد او مناسب سازی نشدن و دسترس پذیر نبودن بسیاری از خدمات و امکانات بیش از معلولیت فرد توانخواه نابینا، ناشنوا و یا معلول جسمی حرکتی را رنج می‌دهد.

به بیان این نابینای بازنشسته سازمان نوسازی، توسعه و تجهیز مدارس استان بوشهر در دسترس بودن خدمات به نحوی که فرد به تنهایی با هر شرایطی بتواند کار خود را انجام دهد برای آحاد جامعه که نابینایان نیز عضوی از این جامعه هستند به عنوان  حق شهروندی به شمار می‌رود؛ مساله ای که امروز کمتر به آن توجه می‌شود.

به اعتقاد شاکر مناسب سازی و در دسترس بودن خدمات تنها به معنی ایجاد رمپ نیست، آن هم رمپ‌هایی که بیشتر آنها غیراستاندارد و نبود آنها بهتر از بودنشان است، بلکه بسیاری حقوق دیگر است که در جامعه نادیده گرفته می‌شود و شرایط برای معلولان بویژه نابینایان به گونه‌ای رقم خورده که زندگی را برای این قشر از جامعه سخت کرده است.

هنوز بعد از این همه مطالبه گری معلولان در زمینه  اجرای صحیح قانون مناسب سازی محیط اما همچنان در بانک‌ها گیشه‌ای برای خدمات رسانی به معلولان از جمله نابینایان وجود ندارد و هنوز هم در کنار باجه خودپرداز باید دلهره رو زدن به افراد بینا را داشته و یا اینکه همراهی با خود داشته باشند؛ این همان وابستگی است که اگر تنها مسئولان کمی دقت می‌کردند و امکاناتی برای این قشر می‌گذاشتند، برطرف می‌شد.

این کاستی‌ها در همه بخش‌ها از خدمات اجتماعی گرفته تا آموزش و فرهنگ نمود دارد؛ هنگامی که برای گرفتن کتاب به کتابخانه می‌رویم همه کتاب‌ها CD ندارند و این نشان می‌دهد ناشر از ابتدا به فکر این مساله نبوده که ممکن است یکی از خوانندگان این کتاب فرد نابینایی باشد.

این یک حق قانونی است که هر امکاناتی به شهروندان عرضه می‌شود باید برای همه افراد جامعه قابل استفاده باشد اما تاکنون سهم معلولان از این امکانات بسیار ناچیز و در بعضی از موارد به طور کلی دیده نشده است به طور مثال امروز بیشتر مجتمع‌های مسکونی بدون در نظر گرفتن نیاز معلولان احداث می‌شوند.

آنطوری که شاکر توضیح می‌دهد جامعه معلولان ساختمان ویژه‌ای برای زندگی نمی‌خواهند چون این افراد تافته جدا بافته نیستند و باید در همین اجتماع و در کنار همین مردم زندگی کنند اما صاحبان مجتمع‌های بزرگ می توانند تنها با رعایت اصول و قوانین ساختمان سازی امکان زندگی را برای این قشر از جامعه فراهم کنند.

امروز جامعه نابینایان از نابینایی خود رنج نمی‌برند چون خداوند توانایی‌های زیادی به این افراد داده و حضور موفق آنها در عرصه‌های مختلف گواهی بر  مدعا است اما آنچه این قشر از جامعه را خسته کرده همین محدودیت‌هاست که منجر به گرفتن حق زندگی از این افراد شده است.

اصلاح دیدگاه مسئولان درخواست مهم نابینایان  

به گفته ابراهیم صداقت رئیس انجمن نابینایان استان بوشهر امروز هرچند هنوز مشکلاتی در مناسب سازی فیزیکی محیط برای نابینایان وجود دارد اما آنچه این گروه از معلولان را آزرده کرده نگاه برخی از مسئولان است که هنوز درک درست و صحیحی نسبت به این قشر ندارند و نیاز به مناسب سازی فکری دارند.

صداقت ادامه می‌دهد: در دهه ۷۰ تعداد دانشجویان نابینا در استان بوشهر یک نفر بود اما امروز بیش از ۵۰ فارغ التحصیل نابینا در رشته های مختلف تحصیلی داریم که اگر مساله اشتغال آنها حل نشود این افراد دیگر به سمت درس و دانشگاه نمی روند و باور می کنند که جایی در این جامعه برای آنها نیست.

او معتقد است امروز اداره کل بهزیستی از توان بسیاری از فارغ التحصیلان نابینا استفاده کرده اما سوال اینجاست مگر تنها بهزیستی مسئول اشتغال توانخواهان است؟ 

صداقت ادامه می‌دهد: ۲۰ سال پیش انجمن نابینانان دغدغه باسوادی این قشر را داشت اما امروز بیشتر بچه‌های نابینا و کم بینا از سطح سواد بالایی برخوردار هستند و آنچه آنها را رنج می‌دهد در نظر نگرفتن آنها در رشته‌های مختلف استخدامی است با وجود اینکه قانون سه درصد جذب معلولان وجود دارد.

ترحم بزرگترین ظلم به نابینایان

سعید سبزی یکی از نابینایان استان بوشهر که دارای لیسانس زبان و ادبیات فارسی و بازیگر تئاتر است می گوید: هرچند نابینا هستم اما همیشه برای رسیدن به هدف‌ها تلاش کرده ام و اجازه نداده‌ام که این نقص، محدودیتی برای رسیدن به هدف‌های بزرگ زندگی ام باشد.

او از خاطرات زندگی خود می گوید: دوچرخه سواری یکی از بازی‌های دوست داشتنی عالم بچگی است که شاید برای معلول نابینا به عنوان یک آرزوی دست نیافتنی به شمار می رود اما با ظرافت و همکاری خانواده اجازه ندادم این بازی و سرگرمی دوست داشتنی به یک آرزوی دست نیافتنی برایم باقی بماند و با چشمانی بسته دوچرخه سواری کردم.

مردم تصور می کنند یک فرد معلول بویژه نابینا به ترحم آنها نیاز دارد این درحالی است که ما بیش از دلسوزی به باور داشتن جامعه به توانمندی هایمان و فراهم بودن زمینه برای رشد و زندگی نیاز داریم.

به اعتقاد سبزی هرچند به گمان ما جامعه به غیر از ترحم، دلسوزی و نگاه ترحم آمیز نسبت به فرد نابینا که بیشتر موجب ایجاد ناامیدی و شکست او می شود  کار دیگری بلد نیست اما باید آنها را نادیده گرفت و به جنگ با درهای بسته رفت تا بتوان زندگی کرد.

ورزشکاران نابینای بوشهری و کسب افتخارات ملی و جهانی در سایه کمبودها

ورزشکاران نابینا و کم بینای استان بوشهر در رشته‌های مختلف ورزشی مدال‌های رنگارنگ و افتخارهای مختلفی از جمله مدال طلا در رشته پرش دو و میدانی، مقام دوم کشور در رشته شنا، مقام نخست جهانی در رشته شطرنج کسب کرده اند  اما هنوز ضعف زیرساخت‌های ورزشی معلولان همچنان از مهمترین مشکلات این قشر از ورزشکاران است. 

از نظر شاکر که خود رئیس هیات ورزش‌های نابینایان و کم بینایان استان بوشهر است ورزش کردن نوعی مهارت زندگی و لازمه زندگی هر فرد به شمار می‌رود اما ضعیف بودن امکانات ورزشی، هزینه های بالا و نبود امکانات رفت وآمد از مهمترین مشکلات ورزشکاران نابینا به شمار می رود.

گله‌مندی از نحوه برخوردهای جامعه

نبود درک اجتماعی از نحوه برخورد با معلول یکی دیگر از نکته‌های تامل برانگیزی بود که عباس خدری به آن اشاره کرد.  او کارشناس ارشد زبان و ادبیات فارسی است که مدتی در یکی از دانشگاه‌های استان به تدریس درس عروض و قافیه پرداخته اما این نابینای هنرمند در نواختن ساز سنتور تبحر و امروز فراگیران متعددی دارد.

به اعتقاد این نابینا با وجود پیشرفت‌های زیاد جامعه در بخش‌های مختلف اما همچنان در زمینه برخورد با افراد نابینا عقب افتادگی دارد و همین امر در کنار تعریف نشدن بسیاری از زیرساخت‌های زندگی برای نابینایان باعث بروز مشکلاتی شده است که شاید در گام نخست باعث شود فرد دچار افسردگی و ضعف شود.

کمک وسایل آموزشی نیاز اساسی نابینایان بوشهری

آموزش امری ضروری برای همه آحاد جامعه از جمله نابینایان به شمار می رود و هرچند این آموزش برای این گروه از معلولان گران است اما باید امکانات و ابزار لازم برای این کار در مدرسه ها و دانشگاه‌ها فراهم شود.

دستگاه به دید، چاپ کتاب به خط بریل، صوتی کردن کتاب‌های درسی از جمله الزامات آموزشی نابینایان است اما هزینه بر بودن این امکانات آموزش را برای یکهزار و ۴۷۶ دانش آموز و ۴۰ دانشجوی نابینا گران کرده است اینها بخشی از سخنان مسعود ابراهیمی معاون توانبخشی اداره کل بهزیستی استان بوشهر است.

او می گوید: در زمان حاضر ۲ کتابخانه ویژه نابینایان در بوشهر و برازجان وجود دارد اما به دلیل گران بودن دستگاه چاب بریل امکان چاپ وجود ندارد و بیشتر کتاب‌ها صوتی هستند.

ابراهیمی همچنین از دانشگاه‌ها نیز می خواهد نسبت به چاپ کتاب‌ها به خط بریل و صوتی کردن کتاب‌های درسی اقدام کنند تا مسیر برای آموزش دانش آموزان و دانشجویان نابینا در استان بوشهر فراهم شود.

البته ابراهیمی این را هم یادآور می شود که بهزیستی در زمینه تامین عصای نابینایان، ساعت گویا، ماشین تایپ، به دید، ذره بین بر حسب نیاز جامعه هدف اقدام و وسایل مورد نیاز آنان را تامین کرده اما در زمینه ماشین چاپ برای چاپ کتاب به خط بریل به دلیل گران بودن کمبودهایی است که باید با همکاری دانشگاه این مشکل برطرف شود.

در زمان حاضر  از جمعیت ۲۳هر و ۷۷۹ معلول زیر پوشش این اداره کل ۱۲.۵درصد معادل ۲هزار و ۹۹۹ نابینا و کم بینا هستند که این افراد برای زندگی ترحم و دلسوزی نمی خواهند بلکه تنها به فراهم شدن مسیر و همراهی نیاز دارند.

برچسب‌ها سازمان بهزیستی بوشهر روز جهانی نابینایان

منبع: ایرنا

کلیدواژه: سازمان بهزیستی بوشهر روز جهانی نابینایان سازمان بهزیستی بوشهر روز جهانی نابینایان شمار می رود افراد نابینا استان بوشهر مناسب سازی عصای سفید کتاب ها

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.irna.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایرنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۶۱۹۱۵۰۳ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

جهادگرانی که درس زندگی می‌دهند/ معلمان باید در قله کوه باشند

معلم فردی که وقتی وارد کلاس درس می‌شود٬ تمام مشغله‌های زندگی را پشت در گذاشته و از ذهنش اخراج می‌کند.

از آغازین روزهای  بزرگ شدن٬ معلمان همچون یک والد کنارمان هستند و با مهر و عطوفت الفبا و رنگ آمیزی زندگی را به ما می‌آموزند.

معلمی شغل و حرفه نیست، بلکه عشق است. معلمان جهادگرانی هستند که در سرما و گرما با جان فشانی‌های خود به ما درس زندگی می‌دهند.

 در قرآن کریم به مقام معلم اشاره شده است. در نخستین آیات قرآن که بر رسول اکرم (ص) نازل شد، خداوند به این ویژگی خارق‌العاده اشاره می‌کند و همین امر دال بر اهمیت خواندن و نوشتن است.

اقرا باسم ربک الذی خلق، خلق الانسان من علق، اقرأ و ربک الاکرم، الذی علم بالقلم، علم الانسان ما لم یعلم. (علق: ۱ ۵)

بخوان به نام پروردگارت که جهانیان را آفرید. انسان را از خون بسته سرشت. بخوان! و پروردگارت کریم‌ترین است همان که آموخت با قلم، آموخت به انسان آنچه را که نمی‌دانست.

مقام معلم همیشه در دین اسلام ستایش شده به طوری که حضرت محمد (ص) فرموده‌اند: معلمی شغل انبیا است و امام علی (ع) نیز در این باره می‌فرماید: به احترام پدر و معلمت از جای برخیز؛ هرچند فرمان روا باشی.

از همین رو  در تقویم کشورمان ۱۲ اردیبهشت که سالروز شهادت معلم بزرگ استاد شهید مطهری است٬ به عنوان روز معلم پاس داشته می‌شود.

به همین مناسبت با یکی از معلمان نمونه کشور به گفت و گو پرداختیم.

معلمی که نوزاد ۲۰ روزه خود را به مدرسه می‌برد

فاطمه زارع، آموزگار نمونه متوسطه دوم سال استان فارس در گفت و گو با باشگاه خبرنگاران جوان گفت: معلمی همچون شغل‌های دیگر سختی‌هایی دارد اما در کنار تمام سختی‌ها شیرینی‌ها و خاطرات زیبایی دارد که قابل چشم پوشی نیست.

وی در خصوص سختی‌های معلمی افزود: من در سال‌های اول خدمتم معلمی مناطق محروم و روستاها را انتخاب کرده بودم؛ به همین علت در رفت و آمد بسیار سختی می‌کشیدم. در آن سال‌ها اتومبیل‌ها تا لبه جاده بیشتر نمی رفتند و من مجبور بودم مسافت طولانی را تا مدرسه پیاده رفته و یا به دلیل کمبود خودرو در این مناطق با ماشین‌های نظامی یا گشتی در روستا رفت و آمد کنم که این امر بسیار برایم سخت بود.

 او ادامه داد: ‌زمانی که فرزند من ۲۰ روز بیشتر نداشت به دلیل نبود کودکستان او را به مدرسه برده و بر روی میز قرار می‌دادم تا به دانش آموزان درس بدهم.

فرهنگ سازی برای احترام به معلمان

زارع با بیان این که یکی از مشکلات معلمان بی احترامی و نادیده گرفتن توسط دیگر اقشار جامعه است؛ تصریح کرد: تمام اقشار جامعه مدیون معلمان هستند؛ چرا که اگر آموزگاران نبودند افراد نمی‌توانستند دکتر، مهندس و... شوند؛ به همین علت باید مقام معلم در میان جامعه فرهنگ‌سازی شود.

درس زندگی را به ما آموزش دادید

این معلم نمونه درباره یکی از خاطرات خود با دانش‌آموزان گفت: روزی در حال درس دادن به دانش آموزان بودم که متوجه شدم یکی  از آن‌ها در حال خوردن غذا است. چندباری به آن دانش آموز تذکر دادم اما گوش نداد در آخر به او گفتم بیرون برود و بعد از خوردن به کلاس بازگردد.

وی ادامه داد: این دانش آموز به همراه ۱۰ دوست دیگر خود از کلاس خارج شدند و به مدیر مدرسه گزارش دادند که من به آن‌ها بی احترامی کرده‌ام.

زارع افزود: بعد از این گزارش من  ماجرا را  به مسئولین مدرسه توضیح دادم و از آن‌ها خواستم دانش‌آموزان را به کلاس درس بفرستند. بعد از ورود دانش آموزان با آن‌ها عادی رفتار کردم به طوری که باعث تعجب آن‌ها شد.

او در پایان تصریح کرد: این کار من باعث شد دانش‌آموزان از من عذر خواهی کرده و به من شیرین‌ترین جمله را بگویند.

دانش آموزان به این معلم فداکار گفتند: شما درس زندگی، بزرگی و بخشندگی را به ما آموزش دادید. 

به گفته فرهادی٬ سخنگوی وزارت آموزش و پرورش، معلمی ردایی است مقدس که خداوند آن را بر دوش هر کسی قرار نمی‌دهد و اگر بر دوش کسی قرار گرفت٬ مسئولیتی سنگین است. معلمی شغل نیست؛ بلکه ایثار است و وظیفه.

معلمان باید در راس قله باشند

سید عظیم طاهری اطاقسرا یکی از معلمان بازنشسته روستاهای مازندران نیز در گفت و گو با باشگاه خبرنگاران جوان گفت: معلمی علاوه بر شغل یک هنر است. هنر معلم باعث می‌شود مشکلات جامعه  حل شوند.

وی افزود: ما برای جامعه بهتر باید به معیشت معلمان چه مشغول به کار و چه بازنشسته توجه کنیم تا در تمام عرصه‌ها موفق شویم. معلمان باید در راس قله باشند و به آن‌ها احترام گذاشته شود.

او ادامه داد: یکی از مهم‌ترین مشکلات معلمان بازنشسته دلتنگی برای دانش آموزان، کلاس درس و مدرسه است. اقشار جامعه به خصوص مسئولین نباید معلمان خود را فراموش کنند. 

شایان ذکر است که مرجعیت عمومی و اعتماد عمومی به معلمان و مدرسه سرمایه‌ای گران‌قیمت است که باید آن را حفظ کنیم و برای کشور عزیزمان دانش، امنیت و آگاهی بیافرینیم. 

 

باشگاه خبرنگاران جوان علمی پزشکی آموزش و پرورش